روزهایم آفتابی نیست

یوسف از بیچارگی در چاه کنعان شد اسیر تو به چاه جمکران بالا و پایین میرویروی کوی غیرت ما شیعیان تیره بخت</span>مینشینی نا امید و باز غمگین میرویکاش میشد مُرد و در وقت ظهورت زنده شد</span>سخت لبریز است صبرم از لب خاموش تویوسف زهرا بمیرم من برای غربتت</span>داغ دل را گریه باید کرد در آغوش توتکیه بر تختت زدند و پادشاهی میکنند</span>منبر پ روزهایم آفتابی نیست...

تا در این گور جهان باز نیفتد گذرماین جهان میگذرد من هم از او میگذرمشهریارا ز همه عالم و آدم به دری</span>خوش به حالت که من از دین و خدا هم به درمسیزده نحس ترین روز برای من نیست</span>چونکه هر روزِ جهان ، سخت بیاید به سرمتو در آن روز که عشقت پسرش را بوسید</span>من در این روز که آشفته و آسیمه سرمتو که بی سیم و زری باز هنر داری و من</span&g روزهایم آفتابی نیست...

 

 

my text

روزهایم آفتابی نیست...

ببین اوضاع دنیامون وخیمه  چقدر دیوار این کعبه زخیمهصدای ناله هامون پشت دیوارتمام گریه ها در حال تکرارچه حسرت ها که توی قلبمونهخدا هم شاهد این بختمونهدعاهامون دیگه دیده نمیشهیه روزی میشد و دیگه نمیشهاز این دنیا فقط این سهممونهکه سقف هر دوتامون آسمونهشاید با نعمتش ما یاغی میشیمکه طغیان میکنیم و طاغی میشیمشاید روزی بیاد قارون بمونیمکه از عشق خدا بیرون بمون روزهایم آفتابی نیست...